[English]

Türk Kardiyoloji Derneği Kardiyoonkoloji Alt Kurulu Elektronik Bülteni Yıl: 1 Sayı: 1 / 2023


Türk Kardiyoloji Derneği
Kardiyoonkoloji
Alt Kurulu

Başkan:
Dr. Elif Eroğlu Büyüköner

YK Adına Koordinatör:
Dr. Kardelen Ohtaroglu Tokdil

Üyeler
Dr. Kartal Emre Aslanger
Dr. Fatma Nihan Turhan Çağlar
Dr. Uğur Nadir Karakulak
Dr. Ertuğrul Okuyan
Dr. Evin Bozçalı Polat
Dr. Nafia İnan Kardelen Ohtaroğlu Tokdil
Dr. Omaç Tüfekçioğlu
Dr. Demet Menekşe Gerede Uludağ

Katkıda Bulunanlar
Dr. Hamit Moghanchi Zadeh
Dr. Musa Dağlı
Dr. Alper Tunga Ötegen
Dr. Emre Sezici


 



1--11--1

Türk Kardiyoloji Derneği Genç Kardiyologlar Bülteni - Orta Yaş Dönemi Kardiyovasküler Sağlık ve Kardiyovasküler Sağlıktaki Dinamik Değişikliklerin Kanser İnsidansı ile İlişkisi (Dr. Alper Tunga ÖTEGEN)

Association of Midlife Cardiovascular Health and Subsequent Change in Cardiovascular Health With Incident Cancer (Van Sloten et al. JACC:Cardiooncology, 2023)

Orta Yaş Dönemi Kardiyovasküler Sağlık ve Kardiyovasküler Sağlıktaki Dinamik Değişikliklerin Kanser İnsidansı ile İlişkisi

Dr. Alper Tunga Ötegen

Mustafa Kemal Üniversitesi Kardiyoloji Ana Bilim Dalı

Kardiyovasküler hastalıklar (KVH) ve kanser, dünya genelinde mortalitenin önde gelen iki nedenidir. Sigara, obezite, fiziksel inaktivite, sağlıksız beslenme, kronik inflamasyon ve oksidatif stres kanser ve KVH’nin patogenezindeki ortak risk faktörleridir. Bu nedenle KVH’dan primer korunma önerilerinin uygulanmasının, kanser insidansında da azalmaya yol açması beklenmektedir.

Mevcut çalışma, Fransa’da 1989’da gaz ve elektrik şirketleri çalışanlarından oluşturulan ve kronik hastalıkların takibini hedefleyen prospektif kohort verileri üzerinden yapılmıştır. Amerikan Kalp Cemiyeti’nin (AHA) 7 parametreden (sigara, vücut kitle indeksi, diyet, fiziksel aktivite, hipertansiyon, diyabet ve total kolesterol) oluşan, 0-14 arası değer alan ve yüksek değerlerin ideal olduğu KVH skoru 1990 yılı ve 1997 yılları için hesaplanmıştır. Hastalar 1990 yılından sonlanım noktası (kanser gelişmesi, kardiyovasküler olay gelişmesi, ölüm) gelişinceye kadar takip edilmiştir.

Çalışmaya ortalama yaşı 45.3 ± 3.4yıl olan 13.933 hassta dahil edilmiş olup ortanca takip süresi 24.8 (Q1-Q3: 19.4-24.9) yıldır. Bazal (1990 yılı) AHA KVH skorundaki her 1 birim artış; kanser insidansında %9 (HR: 0.91; 95% CI: 0.88-0.93) kardiyak olay riskinde %20 (HR: 0.80; 95% CI: 0.77-0.83) azalma ile ilişkilidir. 1990-1997 yılları arasında AHA KVH skoru yalnızca yalnızca %8 hastada artış gösterirken, hastaların %16’sında düşüş göstermiştir. AHA KVH skorunda takip eden süreçte (1990-1997 arasındaki değişim) her bir birim artış; kanser insidansında 5% (HR: 0.95; 95% CI: 0.92-0.99), kardiyak olay insidansında %7 (HR: 0.93; 95% CI: 0.88-0.98) azalmayla ilişkili bulunmuştur.

Çalışmanın kısıtlılıkları; 30-50 yaş arası, beyaz ırktan ve aktif çalışan popülasyonu dahil etmesi nedeni ile bulguların genel popülasyona uyarlanamaması, gözlemsel çalışma dizaynı olması, diyet ve fiziksel aktivite tanımlamalarının subjektif olması, aile öyküsü vb. ek karıştırıcı faktörlerin değerlendirilmemiş olmasıdır. Büyük bir örneklem boyutuna sahip olması, takip süresinin uzun olması ve KVH riskindeki değişikliğin kanser insidansı üzerine etkisini göstermesi ise çalışmanın güçlü yanlarıdır.

Sonuç olarak orta yaş döneminde daha iyi bir kardiyovasküler risk profili (yüksek AHA KVH risk skoru) ve devam eden süreçte KVH skorunda artış daha düşük kanser insidansı ile ilişkilidir. Kardiyovasküler hastalıklardan birincil koruma önlemleri, kanser insidansında da azalmaya neden olacaktır.


1--1

 2024 © Bu sitenin tüm hakları Türk Kardiyoloji Derneğine aittir.