Arrhythmias in the Setting of Hematopoietic Cell Transplants

Hematopoietik Hücre Nakillerinde Oluşan Aritmiler

Bone Marrow Transplant. 2015 September ; 50(9): 1212–1216. doi:10.1038/bmt.2015.127

Dr. Şükran Nur Şanlı
İstanbul Üniversitesi-Cerrahpaşa Cerrahpaşa Tıp Fakültesi, Kardiyoloji Anabilim Dalı, İstanbul

Giriş:
Hematopoetik hücre nakli (HCT), çeşitli hematolojik durumlar için hayat kurtaran bir prosedür olmasına rağmen, sağ kalan hastalar uzun vadeli komplikasyonlarla karşılaşabilir, bunlar arasında kardiyovasküler sorunlar da bulunmaktadır. HCT sırasında meydana gelen aritmiler, vakaların %9-27'sinde rapor edilmiş olmasına rağmen, bu aritmilerin hasta sonuçları üzerindeki etkileri tam olarak anlaşılamamıştır. Bu çalışma, HCT uygulanan bireylerde özellikle nakil sonrası aritmilerin prevalansını ve sonuçlarını araştırmayı amaçlamaktadır.

Yöntemler:
1999-2009 yılları arasında retrospektif olarak yürütülen çalışmaya, HCT uygulanan 40 yaş ve üzeri 1177 hasta dahil edildi. Demografik bilgiler, önceden var olan aritmiler, kardiyovasküler risk faktörleri, kanser tanısı ve nakil ayrıntıları dahil olmak üzere kapsamlı veriler analiz edildi. Atriyal fibrilasyon, supraventriküler taşikardi, ventriküler taşikardi veya fibrilasyon gibi klinik olarak anlamlı aritmiler belirlendi. İstatistiksel analizler gruplar arasındaki sonuçları karşılaştırdı.

Bulgular:
1177 hastadan 104'ünde 43'ü nakil öncesi ve 61'i nakil sonrası olmak üzere klinik olarak anlamlı aritmiler gelişti. Nakil sonrası aritmiler ağırlıklı olarak atriyal fibrilasyon izlendi. Özellikle, nakil sonrası aritmisi olan hastalar, aritmisi olmayanlara kıyasla daha uzun hastanede kalış süresi, daha yüksek yoğun bakım yatışı izlenirken yine aritmisi olanlarda hastane içi ölüm ve bir yıllık mortalitede artış izlendi. En yaygın pre-HCT atriyal fibrilasyon olarak görüldü. Pre-HCT aritmisi olan hastaların yoğun bakıma kabul riskinde iki kat artış, hastane içi ölüm riskinde beş kat artış ve bir yıl içinde ölüm riskinde iki kat artış olduğu tespit edilmiştir. Ancak önceden aritmisi olan hastalar incelendiğinde, bu kişilerin daha yaşlı olduğu ve önceden var olan koroner arter hastalığı olma olasılıklarının daha yüksek olduğu gözlemlenmiştir. Nakil sonrası aritmiler ile ilgili olarak, kemik iliği nakli (BMT) geçiren hastaların, periferik kan progenitör hücre (PBPC) nakli alanlara kıyasla daha fazla bu tür aritmilere eğilimli olduğu gözlemlenmiştir. Çok değişkenli analiz, nakil sonrası aritmi ile bir yıl içinde daha yüksek ölüm riski arasında bağımsız bir ilişki olduğunu doğruladı.  Çalışma, bu ilişkilerin daha fazla keşfi için prospektif bir ortamda incelenmeleri gerektiğini vurgulamaktadır.

Tartışma:
Bulgular, HCT alıcılarında hem önceden var olan hem de nakil sonrası aritmilerin klinik öneminin altını çiziyor. Atriyal fibrilasyon en sık izlenen aritmi iken; ister nakil öncesi ister nakil sonrası olsun, olumsuz sonuç riskinin artmasıyla ilişkiliydi. Özellikle nedensellik sonucuna varılamamıştır. Aritmilerin ağır hastalarda daha kötü sonuçların göstergesi mi olduğu, yoksa olumsuz sonuçlara mekanik olarak mı katkıda bulunduğu açık değildir. HCT bağlamında aritmilerin rolü konusunda daha fazla araştırma yapılmasını teşvik eder ve potansiyel müdahale alanları önerir.

Sonuç:
Özetle, bu analiz, HCT alıcılarında aritmilerin, özellikle nakil sonrası atriyal fibrilasyonun, klinik sonuçları üzerindeki önemini aydınlatmaktadır. Çalışma, nakil ortamında aritmilerin dikkate alınmasının kritik olduğunu göstermektedir. Bununla birlikte, çalışmanın retrospektif doğası ve prospektif, çok merkezli çalışmalara duyulan ihtiyaç, hematopoetik hücre nakilleri bağlamında aritmileri çevreleyen karmaşıklıkları ortaya çıkarmak için ileriye dönük araştırmaların gerekliliğini vurgular.