|
Türk Kardiyoloji Derneği
Genç Kardiyologlar
Alt Kurulu
Başkan:
Dr. Muzaffer Değertekin
Y.K. adına Koordinatör
Dr. Ertuğrul Okuyan
Y.K. adına Koordinatör
Dr. Can Yücel Karabay
Üyeler
Dr. Adem Aktan
Dr. Gülşah Aktüre
Dr. Bayram Arslan
Dr. İnanç Artaç
Dr. Ahmet Oğuz Aslan
Dr. Görkem Ayhan
Dr. Ahmet Anıl Başkurt
Dr. Özkan Bekler
Dr. Oğuzhan Birdal
Dr. Yusuf Bozkurt Şahin
Dr. Serkan Bulgurluoğlu
Dr. Ümit Bulut
Dr. Veysi Can
Dr. Mustafa Candemir
Dr. Murat Çap
Dr. Göksel Çinier
Dr. Ali Çoner
Dr. Yusuf Demir
Dr. Ömer Furkan Demir
Dr. Murat Demirci
Dr. Ayşe İrem Demirtola Mammadli
Dr. Süleyman Çağan Efe
Dr. Mehmet Akif Erdöl
Dr. Kubilay Erselcan
Dr. Kerim Esenboğa
Dr. Duygu Genç
Dr. Kemal Göçer
Dr. Elif Güçlü
Dr. Arda Güler
Dr. Duygu İnan
Dr. Hasan Burak İşleyen
Dr. Muzaffer Kahyaoğlu
Dr. Sedat Kalkan
Dr. Yücel Kanal
Dr. Özkan Karaca
Dr. Ahmet Karaduman
Dr. Mustafa Karanfil
Dr. Ayhan Kol
Dr. Fatma Köksal
Dr. Mevlüt Serdar Kuyumcu
Dr. Yunus Emre Özbebek
Dr. Ahmet Özderya
Dr. Yasin Özen
Dr. Ayşenur Özkaya İbiş
Dr. Çağlar Özmen
Dr. Selvi Öztaş
Dr. Hasan Sarı
Dr. Serkan Sivri
Dr. Ali Uğur Soysal
Dr. Hüseyin Tezcan
Dr. Nazlı Turan
Dr. Berat Uğuz
Dr. Örsan Deniz Urgun
Dr. İdris Yakut
Dr. Mustafa Yenerçağ
Dr. Mehmet Fatih Yılmaz
Dr. Yakup Yiğit
Dr. Mehmet Murat Yiğitbaşı
Bülten Editörleri
Dr. Muzaffer Değertekin
Dr. Can Yücel Karabay
Dr. Muzaffer Kahyaoğlu
Katkıda Bulunanlar
Dr. Ahmet Caner Canpolat
Dr. Aysu Oktay
Dr. Hadi Verdiyev
Dr. Kemal Göçer
Dr. Mehmet Altunova
Dr. Mehmet Murat Yiğitbaşı
Dr. Merve Kapçık
Dr. Muhammed Ali Söyler
Dr. Muhammet Ali Ekiz
Dr. Mustafa Yenerçağ
Dr. Mustafa Yılmaz
Dr. Özkan Karaca
Dr. Ramazan Furkan Demirkıran
Dr. Seda Kurat Güldoğmuş
Dr. Sefa Sarı
Dr. Selim Süleyman Sert
Dr. Serkan Bulguroğlu
Dr. Ülkü Nur Koç
Dr. Yücel Kanal
|
| |
|
|
 
Türk Kardiyoloji Derneği Genç Kardiyologlar Bülteni - Yüksek Restenoz Riski Taşıyan Hastalarda Biyolojik Olarak Emilebilir Vasküler Yapı ile Metalik İlaç Salan Stent Karşılaştırması: COMPARE-ABSORB Randomize Klinik Çalışması (Dr. Ramazan Furkan Demirkıran)Hazırlayan: Dr. Ramazan Furkan Demirkıran
Çalışmanın Adı: Yüksek Restenoz Riski Taşıyan Hastalarda Biyolojik Olarak Emilebilir Vasküler Yapı ile Metalik İlaç Salan Stent Karşılaştırması: COMPARE-ABSORB Randomize Klinik Çalışması
Yayınlandığı kongre: EuroPCR 2025
Amaç:
COMPARE-ABSORB çalışmasının temel amacı, restenoz açısından yüksek riskli hastalarda biyolojik olarak çözünebilen damar iskelesi (BVS) ile geleneksel metalik ilaç salınımlı stent (EES) kullanımının klinik etkinlik ve güvenliğini karşılaştırmaktır. BVS, geçici destek sağlayarak zamanla eriyen ve kalıcı metal implantın olası dezavantajlarından kaçınmayı hedefleyen yeni nesil bir stenttir. Çalışma, BVS’nin uzun dönem potansiyel faydalarının yanı sıra kısa dönem güvenliğini de değerlendirmeyi amaçlamıştır.
Yöntem:
Bu çalışma, Avrupa’daki 45 merkezde yürütülen, araştırmacı başlatmalı, prospektif, tek kör, çok merkezli, randomize kontrollü bir çalışmadır. Yaşları 18-75 arasında değişen, koroner arter hastalığı ve kompleks lezyonları olan, diabet, uzun lezyonlar, küçük damar çapı gibi restenoz risk faktörleri taşıyan 1.670 hasta çalışmaya dahil edildi. Hastalar 1:1 oranında BVS (n=848) veya EES (n=822) gruplarına rastgele atandı. BVS grubunda özel bir implantasyon tekniği (ön dilatasyon, yüksek basınçlı balonla post-dilatasyon, damar çapına uygun stent seçimi) zorunlu tutuldu. Birincil sonlanım noktası, bir yıl içinde meydana gelen hedef lezyon başarısızlığıydı (kardiyak ölüm, hedef damar miyokard enfarktüsü (TVMI) veya hedef lezyona yönelik yeniden damar açılması).
Bulgular:
Bir yıllık takipte, BVS grubunda %5,1 oranında, EES grubunda ise %4,2 oranında TLF meydana geldi. Mutlak fark %0,9 olup, BVS'nin EES’ye göre aşağı kalmadığı (non-inferior) istatistiksel olarak gösterildi (p < 0.001). Ancak, BVS grubunda cihaz trombozu (%2,0 vs. %0,6; p=0.012) ve TVMI (%4,0 vs. %2,1; p=0.020) oranları anlamlı şekilde daha yüksekti. Özellikle ilk 30 gün içinde tromboz riski belirgindi. Optimal implantasyon teknikleri uygulanmasına rağmen, post-hoc analizlerde, birçok olguda uygun damar boyutlandırmasının sağlanamadığı ve bu durumun trombozla ilişkili olabileceği gözlendi. Ayrıca, BVS grubunda cihaz başarı oranı (%92,4) EES grubuna (%96,8) göre daha düşüktü.
Yorum ve Sonuç:
COMPARE-ABSORB çalışması, yüksek riskli hastalarda BVS'nin kısa vadede EES ile benzer etkinliğe sahip olduğunu, ancak erken dönemde daha fazla komplikasyon riski taşıdığını göstermiştir. BVS’nin en önemli dezavantajı, doğru damar çapı belirlenmediğinde tromboz riskinin artmasıdır. Görsel değerlendirme yetersiz kalmakta, intravasküler görüntüleme tekniklerinin kullanımı önem arz etmektedir. BVS teknolojisinin gelecekte daha ince, daha güçlü yapılarla geliştirilmesi ve intravasküler görüntüleme rehberliğinde uygulanması, uzun dönem avantajlarının ortaya çıkmasını sağlayabilir. Çalışmanın uzun dönem takipleri (7 yıla kadar) devam etmektedir.
|
