Türk Kardiyoloji Derneği Genç Kardiyologlar Alt Kurulu
Başkan:
Dr. Muzaffer Değertekin
Y.K. adına Koordinatör Dr. Ertuğrul Okuyan
Y.K. adına Koordinatör Dr. Can Yücel Karabay
Üyeler
Dr. Adem Aktan
Dr. Gülşah Aktüre
Dr. Bayram Arslan
Dr. İnanç Artaç
Dr. Ahmet Oğuz Aslan
Dr. Görkem Ayhan
Dr. Ahmet Anıl Başkurt
Dr. Özkan Bekler
Dr. Oğuzhan Birdal
Dr. Yusuf Bozkurt Şahin
Dr. Serkan Bulgurluoğlu
Dr. Ümit Bulut
Dr. Veysi Can
Dr. Mustafa Candemir
Dr. Murat Çap
Dr. Göksel Çinier
Dr. Ali Çoner
Dr. Yusuf Demir
Dr. Ömer Furkan Demir
Dr. Murat Demirci
Dr. Ayşe İrem Demirtola Mammadli
Dr. Süleyman Çağan Efe
Dr. Mehmet Akif Erdöl
Dr. Kubilay Erselcan
Dr. Kerim Esenboğa
Dr. Duygu Genç
Dr. Kemal Göçer
Dr. Elif Güçlü
Dr. Arda Güler
Dr. Duygu İnan
Dr. Hasan Burak İşleyen
Dr. Muzaffer Kahyaoğlu
Dr. Sedat Kalkan
Dr. Yücel Kanal
Dr. Özkan Karaca
Dr. Ahmet Karaduman
Dr. Mustafa Karanfil
Dr. Ayhan Kol
Dr. Fatma Köksal
Dr. Mevlüt Serdar Kuyumcu
Dr. Yunus Emre Özbebek
Dr. Ahmet Özderya
Dr. Yasin Özen
Dr. Ayşenur Özkaya İbiş
Dr. Çağlar Özmen
Dr. Selvi Öztaş
Dr. Hasan Sarı
Dr. Serkan Sivri
Dr. Ali Uğur Soysal
Dr. Hüseyin Tezcan
Dr. Nazlı Turan
Dr. Berat Uğuz
Dr. Örsan Deniz Urgun
Dr. İdris Yakut
Dr. Mustafa Yenerçağ
Dr. Mehmet Fatih Yılmaz
Dr. Yakup Yiğit
Dr. Mehmet Murat Yiğitbaşı
Bülten Editörleri
Dr. Muzaffer Değertekin
Dr. Can Yücel Karabay
Dr. Muzaffer Kahyaoğlu
Dr. Ahmet Karaduman
Katkıda Bulunanlar
Dr. Ahmet Karaduman
Dr. Berkant Öztürk
Dr. Burak Kardeşler
Dr. Kıvanç Eren
Dr. Mehmet Aydoğan
Dr. Murat Demirci
Dr. Murat Yiğitbaşı
Dr. Mustafa Candemir
Dr. Mustafa Lütfi Yavuz
Dr. Mustafa Yenerçağ
Dr. Ravza Betül Akbaş
Dr. Selvi Öztaş
Dr. Serkan Bulgurluoğlu
Dr. Yunus Çalapkulu
Dr. Yusuf Bozkurt
|
|
|
|
Türk Kardiyoloji Derneği Genç Kardiyologlar Bülteni - Kalp Yetersizliği ve Kronik Böbrek Hastalığı olan Tip 2 Diyabetli Hastalarda Finerenon: FINE-HEART-Kardiyovasküler, Renal ve Mortalite Sonuçlarının Havuzlanmış Analizi (Dr. Selvi Öztaş)Hazırlayan: Dr. Selvi Öztaş
Çalışmanın Adı: Kalp Yetersizliği ve Kronik Böbrek Hastalığı olan Tip 2 Diyabetli Hastalarda Finerenon: FINE-HEART-Kardiyovasküler, Renal ve Mortalite Sonuçlarının Havuzlanmış Analizi
Yayınlandığı Kongre: ESC 2024
Link: Nat Med (2024). https://doi.org/10.1038/s41591-024-03264-4
Giriş:
Kardiyovasküler-renal-metabolik sendrom, kardiyovasküler hastalıklar, kronik böbrek hastalığı ve diyabet arasında bağlantı kuran yeni bir tanımlamadır.
Amaç:
Steroid olmayan mineralokortikoid reseptör antagonisti finerenon, kardiyo-renal-metabolik sendromlu hastalar üzerinde yapılan üç prospektif randomize klinik çalışmada incelenmiştir: FIDELIO-DKD, FIGARO-DKD ve FINEARTS-HF.
Method:
Kardiyo-renal-metabolik sendromdaki klinik sonuçların epidemiyolojik olarak örtüşmesi ve paylaştıkları ortak mekanizmalar ışığında, finerenonun kardiyovasküler, renal ve mortalite sonuçları üzerindeki etkinliği ve güvenliliği önceden belirlenmiş katılımcı düzeyindeki havuzlanmış bu analizde özetlenmiştir.
Bulgular:
Üç çalışmaya 18.991 hasta dahil edildi (ortalama yaş 67?±?10 yıl; %35'i kadın). 2,9 yıllık ortalama takip sırasında, kardiyovasküler ölüm için birincil son nokta finerenona atanan 421 hastada (%4,4) meydana gelirken ve plaseboya atanan 471 hastada (%5,0) meydana gelmiştir. (HR 0,89; %95 CI 0,78-1,01; P?=?0,076). Finerenon kolunda 1.042 (%11,0) hastada ve plasebo kolunda 1.136 (%12,0) hastada herhangi bir nedene bağlı ölüm meydana gelmiştir (HR 0,91; %95 GA 0,84-0,99; P?=?0,027). Finerenon, kalp yetersizliği nedeniyle hastaneye yatış riskini (HR 0,83; %95 GA 0,75-0,92; P?0,001) ve bileşik renal son noktalarını (HR 0,80; %95 GA 0,72-0,90; P?0,001) daha da azaltmıştır.
Sonuç:
Bu havuzlanmış analiz, kardiyovasküler ölüm açısından son noktada önemli azalmalar olduğunu göstermede başarısız olsa da, finerenon herhangi bir nedene bağlı ölüm, kardiyovasküler olaylar ve renal son noktaların önemli ölçüde azalması ile ilişkilidir.
Yorum:
Çalışmanın kardiyovasküler mortalite sonuçlarında diğer çalışmalarla benzer olarak finerenon anlamlı fark ortaya koymasa da bu verilerin bir araya getirilmesi, finerenonun kardiyo-renal-metabolik spektrumda hastalığın tedavi modifikasyonu için potansiyel rolünü ortaya koymaktadır.
|