|
Türk Kardiyoloji Derneği
Genç Kardiyologlar
Alt Kurulu
Başkan:
Dr. Muzaffer Değertekin
Y.K. adına Koordinatör
Dr. Ertuğrul Okuyan
Y.K. adına Koordinatör
Dr. Can Yücel Karabay
Üyeler
Dr. Adem Aktan
Dr. Gülşah Aktüre
Dr. Bayram Arslan
Dr. İnanç Artaç
Dr. Ahmet Oğuz Aslan
Dr. Görkem Ayhan
Dr. Ahmet Anıl Başkurt
Dr. Özkan Bekler
Dr. Oğuzhan Birdal
Dr. Yusuf Bozkurt Şahin
Dr. Serkan Bulgurluoğlu
Dr. Ümit Bulut
Dr. Veysi Can
Dr. Mustafa Candemir
Dr. Murat Çap
Dr. Göksel Çinier
Dr. Ali Çoner
Dr. Yusuf Demir
Dr. Ömer Furkan Demir
Dr. Murat Demirci
Dr. Ayşe İrem Demirtola Mammadli
Dr. Süleyman Çağan Efe
Dr. Mehmet Akif Erdöl
Dr. Kubilay Erselcan
Dr. Kerim Esenboğa
Dr. Duygu Genç
Dr. Kemal Göçer
Dr. Elif Güçlü
Dr. Arda Güler
Dr. Duygu İnan
Dr. Hasan Burak İşleyen
Dr. Muzaffer Kahyaoğlu
Dr. Sedat Kalkan
Dr. Yücel Kanal
Dr. Özkan Karaca
Dr. Ahmet Karaduman
Dr. Mustafa Karanfil
Dr. Ayhan Kol
Dr. Fatma Köksal
Dr. Mevlüt Serdar Kuyumcu
Dr. Yunus Emre Özbebek
Dr. Ahmet Özderya
Dr. Yasin Özen
Dr. Ayşenur Özkaya İbiş
Dr. Çağlar Özmen
Dr. Selvi Öztaş
Dr. Hasan Sarı
Dr. Serkan Sivri
Dr. Ali Uğur Soysal
Dr. Hüseyin Tezcan
Dr. Nazlı Turan
Dr. Berat Uğuz
Dr. Örsan Deniz Urgun
Dr. İdris Yakut
Dr. Mustafa Yenerçağ
Dr. Mehmet Fatih Yılmaz
Dr. Yakup Yiğit
Dr. Mehmet Murat Yiğitbaşı
Bülten Editörleri
Dr. Muzaffer Değertekin
Dr. Can Yücel Karabay
Dr. Muzaffer Kahyaoğlu
Dr. Ahmet Karaduman
Katkıda Bulunanlar
Dr. Ahmet Karaduman
Dr. Berkant Öztürk
Dr. Burak Kardeşler
Dr. Kıvanç Eren
Dr. Mehmet Aydoğan
Dr. Murat Demirci
Dr. Murat Yiğitbaşı
Dr. Mustafa Candemir
Dr. Mustafa Lütfi Yavuz
Dr. Mustafa Yenerçağ
Dr. Ravza Betül Akbaş
Dr. Selvi Öztaş
Dr. Serkan Bulgurluoğlu
Dr. Yunus Çalapkulu
Dr. Yusuf Bozkurt
|
| |
|
|
 
Türk Kardiyoloji Derneği Genç Kardiyologlar Bülteni - Beta-Blocker Interruption or Continuation after Myocardial Infarction (ABYSS trial) (Dr. Murat Demirci)Hazırlayan: Dr. Murat Demirci
Beta-Blocker Interruption or Continuation after Myocardial Infarction (ABYSS trial)
Yayınlandığı Kongre : ESC 2024
Link :
https://www.nejm.org/doi/full/10.1056/NEJMoa2404204
Giriş:
Beta-blokerler, akut miyokard infarktüsü (MI) sonrası kalp yetmezliği ve ölüm riskini azaltır. Avrupa Kardiyoloji Derneği Akut Koroner Sendrom Kılavuzu, MI sonrası sol ventrikül ejeksiyon fraksiyonundan (LVEF) bağımsız olarak beta-bloker kullanımını sınıf 2 endikasyonla önermektedir. Ancak, sol ventrikül ejeksiyon fraksiyonu korunmuş (EF > %40) ve başka bir birincil endikasyonu olmayan hastalarda bu tedavinin uzun süreli yararları belirsizdir. Bu çalışmada, AMI geçiren hastalarda beta-bloker tedavisinin kesilmesinin veya devam ettirilmesinin güvenliği ve etkinliği değerlendirilmiştir.
Amaç:
Bu çalışmanın amacı, LVEF %40'ın üzerinde olan ve MI geçirmiş ancak son 6 ay içinde kardiyovasküler olay yaşamamış hastalarda, uzun süreli beta-bloker tedavisinin kesilmesinin; ölüm, tekrarlayan MI, felç veya kardiyovasküler nedenlerle hastaneye yatış gibi olaylar üzerindeki etkilerini, bu tedavinin devam ettirilmesiyle karşılaştırmaktır.
Method:
Son 6 aydan daha önce MI geçirmiş ve beta-bloker tedavisi alan hastalar çalışmaya dahil edilmiştir. Azalmış sol ventrikül ejeksiyon fraksiyonuna sahip kalp yetersizlikli (EF < %40) hastalar, son 6 ayda kardiyak olay geçirenler ya da aritmi, kontrolsüz hipertansiyon veya migren nedeniyle beta-bloker alan hastalar çalışmadan dışlanmıştır. Hastalar, beta-bloker tedavisinin kesilmesi veya aynı dozda beta-bloker kullanımının devam edilmesi kollarına 1:1 olarak randomize edilmiştir. Primer sonlanım noktası; ölüm, ölümcül olmayan miyokard enfarktüsü, ölümcül olmayan inme veya başka bir kardiyovasküler nedenli hastaneye yatışın bileşimi olarak belirlenmiştir.
Bulgular:
Çalışmada, 3698 hasta rastgele iki gruba ayrılmıştır. Hastalar, beta-bloker tedavisini kesme (1846 hasta) ve devam ettirme (1852 hasta) gruplarına ayrılmıştır. Takip süresi ortalama 3 yıl olarak belirlenmiştir. Birincil sonlanım olayları, beta-bloker kesme grubunda %23.8, devam grubunda ise %21.1 oranında gerçekleşmiştir. Beta-bloker kesilen grupta primer sonlanım olayları %2,8 daha fazla görülmüştür (HR: 1.16, %95 CI 1.01-1.33, P=0.44).
Sonuç:
Beta-bloker tedavisini kesmek, ölüm, MI, inme veya kardiyovasküler nedenlerle hastaneye yatış riskini anlamlı derecede artırmamış, ancak bulgular non-inferior sonuçlanmamıştır.
Yorum:
Ejeksiyon fraksiyonu %40 üzerindeki MI geçiren hastalarda, beta blokerlerin 6 aydan sonra kesilmesi düşünülebilir. Ölüm, MI ve inme oranları gruplar arasında benzer görünmektedir. Primer sonlanım olaylarındaki kompozit fark kardiyovasküler nedenli hastane yatışlarının beta bloker kesilen grupta daha fazla olmasından kaynaklıdır (%18.9 vs %16.6). Hastaneye yatış oranlarının kesme grubunda daha yüksek olması, bu tedaviye devam edilmesi gerektiğini düşündürebilir. Ancak, tedavinin uzun süreli yararlarını belirlemek için daha fazla araştırmaya ihtiyaç vardır.
|
