Kalp Yetersizliği ÇG
Yönetim Kurulu
Başkan:
Dr. Özlem Yıldırımtürk
Y.K. adına Koordinatör:
Dr. Dursun Aras
Y.K. adına Koordinatör:
Dr. Bülent Mutlu
Üyeler
Dr. K. Emre Aslanger
Dr. Zübeyde Bayram
Dr. Ali Kemal Kalkan
Dr. Hakkı Kaya
Dr. Taner Şen
Katkıda Bulunanlar
Dr. Mevlüt Demir Dr. Çağrı Zorlu Dr. Çağatay Tunca Dr. Aylin Şafak Arslanhan Dr. Esra Dönmez Dr. Ezgi Çamlı Babayiğit Dr. Funda Özlem Pamuk Dr. Ravza Betül Akbaş Dr. Saadet Aydın Dr. Ayşe Dilara Balyimez Dr.Elif Özoğuz Dr.Kübra Okumuş Dr.Tezel Kovancı
|
|
Geçmiş anket sonuçları
Bülten İstek Formu
|
  KY Bülteni - Increasing the Potassium Level in Patients at High Risk for Ventricular Arrhythmias (Dr. Saadet Aydın)Increasing the Potassium Level in Patients at High Risk for Ventricular Arrhythmias
Dr. Saadet Aydın
POTCAST – a Randomized Controlled Trial of Arrhythmia prevention using targeted plasma potassium levels in ICD Patients
Increasing the Potassium Level in Patients at High Risk for Ventricular Arrhythmias
(Bu makale 29 Ağustos 2025 ’te NEJM.org ’da yayımlandı)
Dr. Saadet Aydın
Giriş: Hipokalemi ve hatta düşük-normal plazma potasyum düzeyleri, kardiyovasküler hastalığı olan hastalarda ventriküler aritmi riskini artırır. Plazma potasyum düzeylerini aktif olarak yüksek-normal aralığa çıkarmaya yönelik bir stratejinin değerlendirilmesine ihtiyaç duyulmuştur.
Metod: Danimarka ’da yürütülen, çok merkezli, açık etiketli, olay odaklı, randomize üstünlük denemesinde, ventriküle aritmiler açısından yüksek riskli (implantabl kardiyoverter–defibrilatör [ICD] taşıyan) ve başlangıç plazma potasyum düzeyi 4.3 mmol/L veya altında olan katılımcılar kaydedildi. Katılımcılar 1:1 oranında, plazma potasyum düzeyini potasyum takviyesi, mineralokortikoid reseptör antagonisti veya her ikisi ile diyet rehberliği ve standart bakımı kullanarak yüksek-normal aralığa (4.5–5.0 mmol/L) çıkarmayı hedefleyen bir tedavi rejimine (yüksek-normal potasyum grubu) ya da yalnızca standart bakıma (standart bakım grubu) randomize edildi. Birincil sonlanım noktası, belgelenmiş devamlı ventriküler taşikardi veya uygun ICD tedavisi, aritmi veya kalp yetersizliği nedeniyle >24 saatlik plansız hastaneye yatış ya da herhangi bir nedenle ölümün yer aldığı bileşik sonlanımdı. Analiz, ilk olay zamanına göre yapıldı.
Sonuç: Çalışmaya toplam 1200 hasta dahil edilmiş olup, her bir kola 600 hasta rastgele atanmıştır. Medyan takip süresi 39.6 ay (çeyrekler arası aralık, 26.4–49.3 ay) olarak bildirilmiştir. Birincil bileşik sonlanım yüksek-normal potasyum grubunda 136 katılımcıda (%22.7; 100 kişi-yılı başına 7.3 olay) gerçekleşirken, standart bakım grubunda 175 katılımcıda (%29.2; 100 kişi-yılı başına 9.6 olay) saptanmıştır. Bu fark istatistiksel olarak anlamlı bulunmuş (HR: 0.76; %95 GA: 0.61–0.95; p=0.01) ve yüksek-normal potasyum hedeflemenin yararlı olduğunu ortaya koymuştur.
Hiperkalemi veya hipokalemi nedeniyle hastane yatış oranları iki grup arasında anlamlı bir fark göstermemiştir. Bu durum, yüksek-normal potasyum stratejisinin güvenlik açısından da uygulanabilir olduğunu göstermektedir.
Yorum: Herhangi bir kardiyovasküler hastalığı olan, ICD taşıyan ve ventriküler aritmi açısından yüksek riskli katılımcılarda, tedavi ile yükseltilen plazma potasyum düzeyi artışı, uygun ICD şoklaması, aritmi veya kalp yetersizliği nedeniyle plansız hastaneye yatış veya herhangi bir nedenle ölüm riskini standart bakıma kıyasla anlamlı ölçüde daha düşük hale getirdi (Bağımsız Araştırma Fonu Danimarka ve diğerleri tarafından finanse edilmiştir; POTCAST ClinicalTrials.gov numarası, NCT03833089).
Tablo 1. Katılımcıların Temel Özellikleri
Özellik |
Yüksek-Normal Potasyum
(N=600) |
Standart Bakım
(N=600) |
Yaş — yıl |
62.7 ± 12.1 |
62.8 ± 11.8 |
Erkek cinsiyet — sayı (%) |
483 (80.5) |
480 (80.0) |
Sekonder koruma için ICD — sayı (%) |
346 (57.7) |
334 (55.7) |
Medyan sol ventrikül EF — % |
45 (35–55) |
45 (30–55) |
Sol ventrikül EF ≤40% — sayı (%) |
256 (42.7) |
256 (42.7) |
NYHA sınıfı I/II/III/IV — sayı (%) |
353 (58.8) / 213 (35.5) / 34 (5.7) / 0 |
354 (59.0) / 214 (35.7) / 32 (5.3) / 0 |
Plazma potasyum — mmol/L |
4.01 ± 0.24 |
4.01 ± 0.24 |
İskemik kalp hastalığı — sayı (%) |
293 (48.8) |
302 (50.3) |
Önceki miyokard enfarktüsü — sayı (%) |
208 (34.7) |
227 (37.8) |
Dilate kardiyomiyopati — sayı (%) |
111 (18.5) |
90 (15.0) |
Noniskemik KY (fenotip bilinmiyor) |
40 (6.7) |
61 (10.2) |
Aritmojenik ventriküler kardiyomiyopati |
36 (6.0) |
36 (6.0) |
Hipertrofik kardiyomiyopati |
32 (5.3) |
34 (5.7) |
Primer aritmi |
75 (12.5) |
74 (12.3) |
Diğer tanılar |
23 (3.8) |
21 (3.5) |
Kalp yetersizliği öyküsü |
390 (65.0) |
385 (64.2) |
Atriyal fibrilasyon öyküsü |
199 (33.2) |
191 (31.8) |
Önceki VT — sayı (%) |
414 (69.0) |
390 (65.0) |
Önceki uygun ICD tedavisi — sayı (%) |
181 (30.2) |
160 (26.7) |
Son ICD tedavisinden geçen süre (ÇAA, gün) |
800 (271–1990) |
631 (230–1714) |
Tablo 2. Birincil ve İkincil Sonlanımlar ve Güvenlik Ölçütleri
Sonlanım / Ölçüm |
Yüksek-Normal Potasyum |
Standart Bakım |
HR (95% GA) |
P değeri |
Birincil bileşik sonlanım |
136 (22.7%) / 7.30 |
175 (29.2%) / 9.60 |
0.76 (0.61–0.95) |
0.01 |
Uygun ICD tedavisi veya VT |
92 (15.3%) / 5.05 |
122 (20.3%) / 6.69 |
0.75 (0.57–0.98) |
— |
Herhangi nedenle ölüm
Diğer sekonder sonlanımlar |
34 (5.7%) / 1.86 |
41 (6.8%) / 2.25 |
0.85 (0.54–1.34) |
— |
Kardiyak aritmi için yatış |
40 (6.7%) / 2.19 |
64 (10.7%) / 3.51 |
0.63 (0.42–0.93) |
— |
Kalp yetersizliği için yatış |
21 (3.5%) / 1.15 |
33 (5.5%) / 1.81 |
0.64 (0.37–1.11) |
— |
Ventriküler aritmiler için yatış |
31 (5.2%) / 1.70 |
41 (6.8%) / 2.25 |
0.76 (0.48–1.22) |
— |
Supraventriküler aritmiler için yatış |
12 (2.0%) / 0.66 |
27 (4.5%) / 1.48 |
0.45 (0.23–0.89) |
— |
Uygunsuz ICD tedavisi |
28 (4.7%) / 1.54 |
30 (5.0%) / 1.65 |
0.95 (0.57–1.60) |
— |
Elektrolit bozukluğu/böbrek yetmezliği için yatış
Güvenlik ölçütleri |
17 (2.8%) / 0.93 |
10 (1.7%) / 0.55 |
1.75 (0.80–3.82) |
— |
Diğer KV nedenlerle yatış |
35 (5.8%) / 1.92 |
31 (5.2%) / 1.70 |
1.15 (0.71–1.87) |
0.56 |
Non-KV nedenlerle yatış |
111 (18.5%) / 6.09 |
127 (21.2%) / 6.96 |
0.88 (0.68–1.14) |
0.34 |
Herhangi nedenle yatış |
168 (28.0%) / 9.21 |
190 (31.7%) / 10.42 |
0.88 (0.71–1.08) |
0.21 |
Herhangi nedenle yatış veya ölüm |
177 (29.5%) / 9.71 |
199 (33.2%) / 10.91 |
0.88 (0.72–1.08) |
0.22 |
Klinik Değerlendirme: POTCAST çalışması, kardiyoloji pratiğinde sıklıkla göz ardı edilen ancak kritik öneme sahip bir konuyu ön plana çıkarmaktadır: Potasyumun normal aralığın alt sınırında tutulmasının güvenli olmaması. ICD taşıyan ve ventriküler aritmi açısından yüksek riskli hastalarda plazma potasyum düzeylerinin yüksek-normal aralıkta (4.5–5.0 mmol/L) tutulması, klinik sonlanımlar üzerinde anlamlı iyileşme sağlamıştır.
Dikkat çekici bir bulgu, ortalama potasyum artışının yalnızca 0.3 mmol/L gibi küçük bir değer olmasına rağmen, aritmik olaylarda, kalp yetersizliği nedeniyle hastane yatışlarında ve tüm nedenlere bağlı mortalitede belirgin azalma sağlanmasıdır. Ayrıca bu stratejinin hiperkalemi riskinde anlamlı bir artışa yol açmaması, yaklaşımı daha da cazip hale getirmektedir.
Güncel kılavuzlar bugüne kadar yalnızca hipokalemiden kaçınılmasını önermekteydi. Ancak POTCAST çalışmasının sonuçları, özellikle ICD’li ve düşük-normal potasyum düzeyine sahip hastalarda, mineralokortikoid reseptör antagonisti ve/veya potasyum desteği ile daha proaktif bir potasyum yönetiminin gündeme alınması gerektiğini göstermektedir. Önümüzdeki dönemde bu stratejinin klinik kılavuzlara da yansıması beklenmektedir.
Sonuç olarak, POTCAST çalışması kardiyoloji pratiğine yeni bir bakış açısı kazandırmakta ve potasyumun aktif yönetiminin, ventriküler aritmi ve mortalite üzerinde belirgin yararlar sağlayabileceğini göstermektedir.

|