|
 |
| Kalp Yetersizliği Elektronik Haber Bülteni Yıl: 6 Sayı: 4 / 2014 |
Geçmiş anket sonuçları Bülten İstek Formu |
Prof. Dr. Mehmet Birhan Yılmaz Kalp yetersizliği (KY), prognozda göreli iyileşmeler yaşanmasına rağmen, geri dönüşümsüz ve ilerleyici bir hastalıktır1. Bu sendromu yaşayan hastalar (kronik KY), farklı klinik tablolar içerisinde gruplanırlar. Bunun, en iyi bilinen ve en eski örneği, NYHA sınıfıdır2. Hastaların bir kısmı, kronik fazda NYHA I yakınmalarla hayatına devam ederken, bir kısmı NYHA IV yakınmalarla hastalıklarına devam ederler. Hastaların hemen tümü, hastalığın genel gidişat yönü NYHA’da artış yönünde olmakla birlikte, zaman içerisinde akut kötüleşmelerle ya da diğer etkenlerle hastalık derecelerinde (NYHA işlevsel sınıf) artma ya da tedavi ya da diğer etkenler yüzünden azalma yaşarlar3. AHA/ACC, NYHA işlevsel sınıflamasının kısıtlılıklarını düşünerek bu gruplamayı daha geliştirmiş ve Evre A,B,C,D gruplarını tanımlamıştır4. Hastalık süreci, özellikle düşük ejeksiyon fraksiyonlu kalp yetersizliği (DEF-KY) tedavisindeki önemli başarılara rağmen, bir noktadan sonra, ICD&KRT tedavisi de dahil edildikten sonra aynı diğer kronik hastalıklar gibi, “ileri evre hastalık” kategorisine dahil olur5. Sınırları çok net olmamakla beraber, literatürde bu grup hastaları daha iyi tanımlamak yönünde ciddi çabalar bulunmaktadır. Çünkü, ileri evre KY hastaları; kalp nakli ya da ventrikül destek cihazları gibi pahalı tedavi seçenekleri için ciddi birer aday olabilecekleri gibi palyatif tedavi için de aday olabilirler6, 7. Burada önemli bir husus da, ESC/HFA açısından her “ileri evre KY”nin “ilerlemiş KY” olmadığıdır5. “İleri evre” KY hastaları zaman içerisinde daha hafif formlara geri dönebilir (kısmi geri dönüşüm) ya da akut KY’nin bazı formlarında olduğu gibi hastalık süreci başlangıç anından itibaren çok ciddi bir klinik tabloyla başlayabilir. Özellikle bu grup hastaların tanınması çok önem arz etmektedir. Her KY hastası, yeterince uzun yaşarsa er ya da geç “ilerlemiş KY” kategorisine dahil olur. Bu iki uç seçenek, bu grup hastaların daha iyi tanınmasını gerekli kılmaktadır. Literatürde, bu konudaki ilk ciddi çaba Metra ve ark. tarafından 2007 yılında hazırlanan bir derlemedir5. Bu derleme, aşağıdaki kriterler ile ileri evre KY’nin tanımlanabileceğini bildirmektedirler: 1) Ciddi semptomlar (NYHA Sınıf III - IV); 2) Sıvı retansiyonu bulguları ve/veya hipoperfüzyonla ile gelişen durumların varlığı; 3) Ciddi kardiyak disfonksiyon (en az 1 tanesi gerekli): EF<30%, psödonormal veya restriktif mitral doluş, yüksek doluş basınçları, yüksek NP; 4) İşlevsel sınıfta ciddi azalma (egzersiz yapamama, 6 dk <300 m, pik O2 <12-14 ml/kg/min); 5) Son 6 ayda >1 KY nedenli hastaneye yatış; 6) Optimal tıbbi tedaviye rağmen 1-5 özelliklerin tümünün varlığı. İleri evre KY; NYHA açısından bakıldığında, bir kısım NYHA III ve kesinlikle NYHA IV hastaların oluşturduğu havuzdur5. Bu havuza dahil olan hastalar zaman içinde daha hafif formlara geçebilir. AHA/ACC açısından bu grup daha ziyade Evre D’dir4. AHA/ACC, maksimum tedaviye rağmen kalıcı biçimde ciddi yakınmaları olan kronik KY hastalarına “ileri evre KY” demektedir. AHA/ACC, bu tanımın yanı sıra, “son dönem KY”, “refrakter KY” tanımlarını da beraber kullanmaktadır4. 2009 yılında yapmış olduğu tanımı yeni kılavuzda da kullanarak, evre D hastaları; “gerçekten refrakter olup özelleşmiş tedavi seçenekleri için örneğin, mekanik destek, sürekli inotrop infüzyonu, kalp nakli veya diğer deneysel tedavi seçenekleri ya da yaşam-sonu bakımı gerektiren hastalar şeklinde tanımlamaktadır4. Bu hastaların tanınmasında; son yıl içinde tekrarlayan hastaneye başvuru/yatış, böbrek işlevinde ilerleyici kötüleşme, kardiyak kaşeksi, ACE inhibitörlerine intolerans, beta blokerlere intolerans, sık olarak sistolik KB<90 mmHg, basit günlük işlerde istirahat gerektiren kalıcı dispne, dispne nedeniyle bir blok düz yolda yürüyememe, yüksek doz furosemid ihtiyacı, serum sodyumunda ilerleyici düşüş (<133 mEq/L), sık ICD şoklaması yardımcı olabilir. Öte yandan INTERMACS, mekanik tedavi ve kalp nakli seçeneklerinin kullanımını organize etmek amacıyla ileri evre KY hastalarını da kendi içlerinde sınıflandırmaktadır8. Sonuç olarak; ileri evre KY, geleneksel tedavi yöntemlerinin işe yaramadığı bir alt kategori olup özgün tedavi seçeneklerinin gündeme alınması açısından tanınması önemlidir.
|
| 2008 - 2025 © Bu sitenin tüm hakları Türk Kardiyoloji Derneğine aittir. |