|
Kalp Yetersizliği ÇG
Yönetim Kurulu
Başkan:
Dr. Özlem Yıldırımtürk
Y.K. adına Koordinatör:
Dr. Dursun Aras
Y.K. adına Koordinatör:
Dr. Bülent Mutlu
Üyeler
Dr. K. Emre Aslanger
Dr. Zübeyde Bayram
Dr. Ali Kemal Kalkan
Dr. Hakkı Kaya
Dr. Taner Şen
Yazarlar:
Prof Dr Yüksel Çavuşoğlu
Doç.Dr. Tayfun Aybek
Yrd. Doç. Dr. Taner Ulus
Uzm. Dr. Erkan Gencer
Uzm. Dr. Kadir
Uğur Mert
|
|
Geçmiş anket sonuçları
Bülten İstek Formu
|
 
REPAIR-AMI: Intracoronary Infusion of Bone Marrow-Derived Mononuclear Cells In Acute Myocardial Infarction. AHA 2011 Kongresi, Orlando, 12-16 Kasım 2011
KY Bülteni - Akut miyokart infarktüsü geçiren ve başarılı reperfüzyon tedavisi uygulanan hastalara intrakoroner olarak kemik iliği kökenli mononükleer hücre injeksiyonunun klinik sonlanımlara ve sol ventrikül fonksiyonlarına etkisi (Yard.Doç.Dr.Taner Ulus)Akut miyokart infarktüsü geçiren ve başarılı reperfüzyon tedavisi uygulanan hastalara intrakoroner olarak kemik iliği kökenli mononükleer hücre injeksiyonunun klinik sonlanımlara ve sol ventrikül fonksiyonlarına etkisi
Yard.Doç.Dr.Taner Ulus Daha önce yayımlanan REPAIR-AMI çalışmasında akut miyokart infarktüsü (Mİ) nedeniyle başarılı perkutan koroner girişim yapılan hastalarda MI sonrası erken dönemde (3-7 gün) intrakoroner yolla kemik iliği kökenli mononükleer hücre (BMC) uygulamasının 4 aylık takip sonunda manyetik rezonans (MR) ile ölçülen sol ventrikül ejeksiyon fraksiyonunda (SVEF) anlamlı artış sağladığı bulunmuştu. Bu yıl içinde bu çalışmanın klinik sonlanım noktalarını da içeren 5 yıllık takip sonuçları sunuldu.
Takip süresi sonunda BMC injekte edilen grupta (n=100) plaseboya göre (n=100) total mortalite, MI ya da revaskülarizasyon birleşik son noktasında anlamlı azalma (p=0.03), total mortalite ve total mortalite ya da kalp yetersizliği nedeniyle hospitalizasyon son noktalarında anlamlılığa yakın azalmalar (sırasıyla p=0.09 ve 0.08) bulundu. İlaveten, BMC injekte edilen grupta SVEF ve SV sistolik duvar kalınlaşmasında plaseboya göre anlamlı artışlar saptandı (sırasıyla p=0.020 ve 0.006). BMC injekte edilen grubun kendisinde ise SVEF artışı anlamlı değildi (p=0.08).
Bu çalışmada, akut Mİ geçirip başarılı şekilde revaskülarize edilen hastalarda BMC’lerin erken dönemde intrakoroner injeksiyonunun 5 yıllık takip sonunda SV fonksiyonlarına olumlu etki yapmasına ilaveten kısmen klinik sonlanım noktalarını da iyileştirdiği bulundu. |
2006 yılında yayımlanan REPAIR-AMI çalışmasına akut miyokart infarktüsü (Mİ) geçiren ve perkutan olarak başarılı bir şekilde revaskülarize edilen 204 hasta alınmıştı. Bir gruba (n=101) kemik iliğinden aspire edilerek elde edilen mononükleer hücreler (BMC), bir gruba da plasebo (n=101) akut MI’ın başlangıcından 3-7 gün sonra intrakoroner olarak injekte edilmişti. Primer sonlanım noktası 4 aylık takip sonunda manyetik rezonans (MR) incelemede sol ventrikül ejeksiyon fraksiyonundaki (SVEF) değişiklik olan çalışmada, BMC injekte edilen grupta 4 ay sonunda plaseboya göre anlamlı SVEF artışı bulunmuştu (p=0.01). İki grup arasında klinik-demografik özellikler açısından fark yoktu (Tablo). Bu çalışmanın 5 yıllık klinik sonlanım noktalarını, SVEF ve sistolik duvar kalınlaşmasının MR ile değerlendirilmesini içeren uzun dönem takip sonuçları AHA 2011 Kongresinde sunuldu. İntrakoroner olarak BMC verilen grupta plaseboya göre total mortalite, MI ya da revaskülarizasyon son noktasında anlamlı azalma (p=0.03), total mortalite ve total mortalite ya da kalp yetersizliği nedeniyle hospitalizasyon son noktalarında anlamlılığa yaklaşan azalmalar (sırasıyla p=0.09 ve 0.08) bulundu. İlaveten, 5 yıl takip sonunda BMC verilen grupta plaseboya göre SVEF’da ve sistolik duvar kalınlaşmasında anlamlı artışlar saptandı (sırasıyla p=0.020 ve 0.006). BMC injekte edilen grubun kendi içinde SVEF’daki artış anlamlı bulunmadı (p=0.08). Sonuç olarak, REPAIR-AMI çalışmasının 5 yıllık takip sonuçları, akut MI sonrası erken dönemde intrakoroner BMC injeksiyonunun SV fonksiyonlarına olumlu etkisinin olduğunu, bu olumlu etkinin kısmen klinik sonlanım noktalarına da yansıdığını ortaya koydu. Bu sonuçların, başarılı reperfüzyon uygulanan 3000 akut MI hastasında intrakoroner BMC injeksiyonunun total mortaliteye etkisini araştıracak olan BAMİ çalışmasının sonuçlarıyla test edilmesi planlanıyor. Tablo: Hastaların bazal karakteristikleri ve akut Mİ tedavisi | Plasebo (n=101) | BMC (n=101) | p | Yaş | 57 ± 11 | 55 ± 11 | 0.39 | Erkek cinsiyet (%) | 82 | 82 | 0.91 | Hipertansiyon (%) | 60 | 54 | 0.41 | Hiperlipidemi (%) | 59 | 52 | 0.33 | Diyabet (%) | 21 | 12 | 0.07 | Sigara (%) | 68 | 73 | 0.41 | 1/2/3 damar hastalığı | 60/32/11 | 61/24/16 | 0.36 | İlave perkutan girişim (%) | 12 | 10 | 0.69 | Reperfüzyona kadar olan ortalama süre (saat) | 4.5 | 4.5 | 0.87 | İlaç kaplı stent (%) | 13 | 16 | 0.51 | Maksimum CK (u/l) | 16.2 | 14.6 | 0.53 |
Mİ: miyokart infarktüsü, BMC: kemik iliği kökenli mononükleer hücre.
|
