KY Bülteni - The MADIT-CRT Echo Study: Resenkronizasyon tedavisi NYHA I ve II kalp yetersizliğinde kardiyak yapı ve fonksiyonlarda düzelme sağlar. (Prof. Dr. Yüksel Çavuşoğlu)

Kalp Yetersizliği Elektronik Haber Bülteni Yıl: 2 Sayı: 11 / 2010

Kalp Yetersizliği ÇG
Yönetim Kurulu

Başkan:
Dr. Özlem Yıldırımtürk

Y.K. adına Koordinatör:
Dr. Dursun Aras

Y.K. adına Koordinatör:
Dr. Bülent Mutlu

Üyeler
Dr. K. Emre Aslanger
Dr. Zübeyde Bayram
Dr. Ali Kemal Kalkan
Dr. Hakkı Kaya
Dr. Taner Şen

Yazarlar:
Prof. Dr. Yüksel Çavuşoğlu
Prof. Dr. Mehdi Zoghi
Dr. Murat Uğurlucan
Doç.Dr.Güliz Kozdağ

Geçmiş anket sonuçları

Bülten İstek Formu

Effect of cardiac resynchronization therapy on changes in cardiac size and function and relation to outcomes: The MADIT-CRT Study. HEART FAILURE 2010 Kongresi, Berlin, Almanya, 29 Mayıs-1 Haziran 2010

KY Bülteni - The MADIT-CRT Echo Study: Resenkronizasyon tedavisi NYHA I ve II kalp yetersizliğinde kardiyak yapı ve fonksiyonlarda düzelme sağlar. (Prof. Dr. Yüksel Çavuşoğlu)The MADIT-CRT Echo Study: Resenkronizasyon tedavisi NYHA I ve II kalp yetersizliğinde kardiyak yapı ve fonksiyonlarda düzelme sağlar.

Prof. Dr. Yüksel Çavuşoğlu

Kardiyak Resenkronizasyon (CRT) ile ilgili çalışmalar, seçilmiş NYHA III-IV kalp yetersizliği (KY) olgularında CRT’nin mortalite ile rehospitalizasyonu azalttığını göstermişti. MADIT-CRT çalışmasının önceden açıklanan verileri, ICD ile karşılaştırıldığında CRT-D’nin seçilmiş NYHA I-II olgularda da benzer klinik yararlar sağladığını ortaya koymuştu. ESC-HF 2010 kongresinde MADIT-CRT ile ilgili sunulan son veriler, CRT-D’nin, EF<%30 ve QRS>130msn olan iskemik veya noniskemik NYHA I-II KY olgularının ekokardiyografik yapısal ve fonksiyonel parametrelerinde düzelme sağladığını ve bu düzelmelerin önceden açıklanan klinik yararlı sonuçlarla uyumlu olduğunu gösteriyor.

Primer son noktası mortalite veya KY bağlı olaylar olan MADIT-CRT çalışmasına, 1820 olgu alınarak 3:2 randomizasyonla CRT-D ve tek başına ICD tedavi kolları oluşturulmuştu. Implantasyon öncesi tüm olguların eko incelemesi yapılmış idi. Implantasyondan 1 yıl sonra eko incelemesi tekrarlanabilen, CRT-D kolunda 752 olgu ile ICD kolunda 626 olgu değerlendirmeye alındı. Eko değerlendirmesine dahil edilen olguların ortalama yaşı 64.4 yıl, %25’i kadın, ortalama QRS süresi 159±20 msn, %85’i NYHA II, %71’i LBBB olan optimal medikal tedavi altında olan olgulardı. Tedavi kolları arasında bazal karakteristikler ve eko parametreleri açısından belirgin bir fark yoktu. 1 yıl sonunda tek başına ICD uygulanan olgularla karşılaştırıldığında, CRT-D uygulanan olgularda, sol ventrikül end diyastolik ve sistolik volum indeksleri ile ejeksiyon fraksiyonunun anlamlı olacak şekilde çok daha iyi düzeldiği ( tümü için p<0.0001) tespit edildi. Benzer şekilde sol atriyal volüm ve sağ ventriküler fraksiyonel alan değişiminin de CRT-D uygulaması ile belirgin düzeldiği gözlendi (tümü için p<0.0001). Mitral yetersizliğinde ki düzelme CRT-D kolunda, tek başına ICD koluna göre çok daha iyi bulundu (p<0.02).

Diğer çalışmalardaki sonuçları destekleyecek şekilde bu çalışma içinde yeniden vurgulanması gereken önemli noktalar; CRT-D uygulamasının özellikle QRS >150 msn, LBBB olan ve noniskemik etyolojiye bağlı KY olan olgulardaki yararının çok daha açık ve net olmasıdır. Bu çalışma için diğer önemli bir sonuç da; ekokardiyografik yapısal ve fonksiyonel düzelme düzeyi ile ortaya çıkan klinik yararların paralellik gösterdiğinin kanıtlanmasıdır.