Prof. Dr. Yüksel Çavuşoğlu

EMPHASIS-HF Çalışmasına; >55 yaş, NYHA II, LVEF < %30, ACEI ve beta bloker tedavisi almakta olan, son 6 ay içinde hospitalize edilmiş ya da BNP düzeyi >250 pg/ml olan 2737 hafif kalp yetersizliği bulunan olgular alınmış, potasyumu >5 mmol/l ve GFR <30 ml altında olan olgular ise çalışma dışı tutulmuştu. Olgulara standart KY tedavisi üzerine randomize olarak 25-50 mg eplerenon ya da plasebo eklenmişti. İstatistiksel analizlerde eplerenon lehine belirgin anlamlı yarar saptandığından ortalama 21 aylık takip süresinde iken Mayıs 2010’da çalışmaya hasta alımı durdurulmuş idi.

Çalışmaya alınan hastalarda, ACEI kullanım oranı >%95, beta bloker kullanım oranı >%85 ve diüretik kullanım oranı >%85 gibi maksimal düzeylerde idi. Olguların ortalama yaşı 68 yıl, ortalama LVEF %26, ortalama potasyum düzeyleri 4.3 idi. Standart tedaviye ilave eplerenon alan olgularda plasebo ile karşılaştırıldığında, KV ölüm veya KY bağlı rehospitalizasyon olarak belirlenen primer son noktada %37 rölatif risk azalması (p<0.0001), sekonder sonlanım noktaları olarak belirlenen tüm nedenlere bağlı ölümlerde %24 (p<0.081), KV nedenli ölümlerde %24 (p<0.01), tüm nedenlere bağlı hospitalizasyonda %23 (p<0.0001) ve KY bağlı hospitalizasyonda %42 (p<0.0001) rölatif risk azalması sağlanmış idi (Tablo 1).

Mayıs 2011 ESC-HFA kongresinde sunulan  subgrup analizlerinde, başlangıçta sinüs ritminde olan 1794 olgu (911 eplerenon alan ve 883 plasebo alan hasta) ile 943 AFF olgunun (453 eplerenon alan ve 490 plasebo alan hasta) sonuçları açıklandı. Buna göre eplerenon’un başlangıçta sinüs ritmine sahip olgularda yeni AFF gelişimini %42 (HR: 0.58, p <0.034) azalttığını ortaya koydu. Eplerenon grubunda AFF gelişimi %2.7 iken, plasebo grubunda %4.5 bulundu (p<0.034). Ayrıca KV ölüm veya KY bağlı rehospitalizasyon olarak belirlenen primer son noktanın hem sinüs ritmindeki olgularda (%30, p<0.001) hem de AFF olgularında (%40, p<0.001) eplerenon ile anlamlı azaldığı sonucuna ulaşıldı. Benzer şekilde sekonder sonlanımlarda da hem sinüs hem de AFF grubunda eplerenon ile anlamlı rölatif risk azalmalarının gerçekleştiği bildirildi.

Bu sonuçlar, sistolik disfonksiyona bağlı hafif KY bulunan NYHA II olgularda standart ACEI, beta bloker ve diüretik tedaviye eklenen eplerenon ile mortalite ve hastaneye yatışlara ilave olarak yeni AFF gelişiminin de azaltılabildiğini, eplerenon ile elde edilen klinik yararların AFF bulunan olgu grubunda da gerçekleştiğini gösteriyor. Aldosteron antagonistlerinin kullanım alanının genişlediğine ve KY kılavuzların da hafif KY olgularının standart tedavisinde yer alacağına kesin gözüyle bakılıyor

Tablo 1: EMPHASIS-HF: Primer ve sekonder sonlanım noktaları